در زمان تحویل سال نو امسال جای خالی عزیزی در قلبمان خالیست که صدای دلنشین تبریکش را هنوز در یادم هست.آرزوهای نیمه تمامش در ذهنم بجا مانده و شوق و امید عمق نگاهش به دوردستها جلوی دیدگانم نقش بسته است
و من امسال با دیدن ماهی های قرمز تنگ بلورین سفره هفت سین به یاد شادروان دکتر علی داودیان ،بهترین آرزوها را برای یکایک همکاران عزیزم در بنیاد بیماریهای نادر ایران داشته و امیدوارم که در سال جدید و با نسیم باد بهاری شاهد تحولی همراه نوشدن در مسیر خدمت به ببماران نادر و خانواده آنان داشته باشیم.
خدایا به همکارانم توانی افزون و اشتیاقی مضاعف با تنی تندرست عطا فرما که بتوانیم در کنار یکدیگر،آرزوهای آن مرد بزرگ و مهربان را محقق ساخته و توفیق ارتقائ درجات رفیع بنیاد در همه ابعاد را داشته باشیم.