محققان معتقدند که با به کار انداختن سلول‌های مغزی انسان، می‌توان مسئولیت سلول‌های آسیب‌دیده مغز را در مبتلایان به پارکینسون به این سلول‌ها واگذار کرد. آزمایش‌های صورت گرفته روی موش‌های آزمایشگاهی با علائمی شبیه پارکینسون نشان می‌دهد که این درمان مؤثر بوده است. به گزارش روابط عمومی بنیاد بیماری های نادر ایران به نقل از bbc، سلول‌هایی که عملکرد قبلی و طبیعی خود را به دست می‌آورند مانند «آستروسیت»ها (سلول‌های ستاره‌ای) عمل می‌کنند که عملکردی همچون نورون‌های تولیدکننده دوپامین دارند و در بیماران مبتلا به پارکینسون، گم‌شده تلقی می‌شود. بدن مبتلایان به پارکینسون به دلیل مرگ برخی سلول‌های مغزی، دوپامین کافی تولید نمی‌کند. هنوز دلیل نابودی این سلول‌ها مشخص نیست اما فقدان این قبیل سلول‌های مغزی باعث بروز علائم ناتوان‌کننده بیماری پارکینسون مانند لرزش اندام‌ها و مشکل در راه رفتن و حرکت کردن می‌شود. تاکنون درمان قطعی برای این بیماری ابداع نشده است و پزشکان تنها داروهایی را برای کاهش علائم بیماری و مدیریت آن تجویز می‌کنند اما دانشمندان به دنبال روش‌هایی بوده‌اند که بتوان نورون‌های دوپامینی آسیب‌دیده را با تزریق نورون‌های جدید جایگزین کرد. بنابراین، گروهی بین‌المللی از محققان روش متفاوتی را برای این کار پیش گرفته‌اند که به پیوند سلولی نیاز ندارد. آنها از یک دسته مولکول کوچک برای برنامه‌ریزی دوباره سلول‌هایی استفاده کردند که از قبل در مغز وجود داشتند. محققان این سلول‌ها را با نمونه آستروسیت‌های انسانی در شرایط آزمایشگاهی ترکیب کردند و سلول‌هایی تولید کردند که شباهت زیادی به نورون‌های دوپامینی دارند ولی به طور کامل با آن هماهنگ نیستند. این سلول‌ها سپس به موش‌های بیمار تزریق شد و شواهد حاکی از آن است که چنین روشی مؤثر واقع شده و برنامه‌ریزی دوباره سلول‌های مغزی از سر گرفته شده است؛ چنان که با این کار، علائم بیماری پارکینسون در موش‌ها کاهش یافته. این روش‌های درمانی تاکنون روی نمونه‌های حیوانی انجام شده و تا تأیید تست‌های انسانی مطالعات و زمان بیشتری باید صرف شود.